Gaurav Pandya: August 2007

તમન્ના એક

તો ટુટ્વાનું કેમ

હજારવાર ?

આંગળીનાં ટેરવે.

બે ચાર શબ્દો જો સરે છે આંગળીનાં ટેરવે,
ને કંપનો કંપ્યા કરે છે આંગળીનાં ટેરવે.

લોકો કહે છે કે, ‘ઘણું સુંદર લખું છું હું હવે,
’એને કહું શું ? તું રહે છે આંગળીનાં ટેરવે..

મુજથી જ ભૂલાતી નથી એ આપણી ભીની ક્ષણો,
ભીની મુલાકાતો ફરે છે આંગળીનાં ટેરવે.

એ તો દગો તેં ભૂલમાં કર્યો હશે એ ખ્યાલ છે,
આખો અહીં માણસ મરે છે આંગળીનાં ટેરવે.

કાગળ હવે આ જિંદગીનો સાવ કોરો રાખવો છે,
તું રોક : શબ્દો અવતરે છે આંગળીનાં ટેરવે.

Saturday, August 25, 2007

My Blog List

Blog Archive